Er is geen bal op de TV, maar wel een appathon op YouTube

Het kabinet wil apps laten ontwikkelen om het coronavirus maximaal te controleren en bestrijden. De apps werden getest tijdens de Appathon op 18 en 19 april. Zeven teams mochten laten zien hoe een app zou kunnen werken. Het geheel werd via YouTube live gestreamed. Vanaf de keukentafel was het goed te volgen.

Hoe werkt zo’n app

De meeste apps verzamelen anonieme contactmomenten tijdens je dagelijkse routine. Is iemands telefoon gedurende een bepaalde tijd bij jouw telefoon in de buurt dan wordt dat anoniem op je telefoon opgeslagen. Die detectie gebeurt met bluetooth. Mocht de GGD bij iemand een corona besmetting vaststellen dan krijgt hij een code waarmee hij zijn data van de telefoon naar een centrale opslag kan sturen. Zijn unieke id’s van jouw telefoon te matchen in de centrale opslag dan ben je in contact geweest met iemand die op een moment corona kreeg.

Opvallende zaken

In het weekend ging het vooral over hoe de app zou moeten werken en minder over het effect van de app. Als architect vind ik de ontwikkeling van de corona app interessant en ik vind het soms net zo spannend als het kijken naar een voetbalwedstrijd ( je moet toch wat in deze tijd). Een aantal opvallende zaken wil ik er even uitlichten.

De kunst van het meebewegen

Er is in de media en zeker in de appathlon veel aandacht voor anonimiteit en privacy. Toch vragen een aantal appbouwers bij de eerste keer opstarten om een telefoonnummer. Een nummer dat je in de trackingfase niet nodig hebt en pas als je mogelijk besmet bent, alsnog kan invoeren. Ondanks de tegendruk van experts, thuispubliek en de vragen van de presentator blijven 2 teams volhouden dat een telefoonnummer nodig is. Overigens kun je door toepassen van een blackboard architectuur zonder telefoonnummer en anoniem met elkaar communiceren.

Hier tekenen aub…

Vanuit privacy oogpunt wil je zo weinig mogelijke informatie delen. Geen van de apps doet aan locatie tracking door middel van gps. De app moet zo weinig mogelijk machtigingen vragen en de consensus lijkt uit te komen op bluetooth, batterij en notificaties. Helaas moet op Android als bluetooth gebruikt gaat worden ook de machtiging voor locatie (gps) aan staan. Dat is erg jammer want daarmee moet de gebruiker goedkeuring geven voor locatietracking en de programmeur vertrouwen dat er geen locatietracking gebeurt. Een beetje als: teken het contract alvast maar, de voorwaarden vul ik later wel in. Google komt wellicht met een update hiervoor.

Less is more

Als laatste vallen de partijen op die vanuit de oplossing het probleem benaderen. Ik heb al een medische kluis, een blockchain oplossing en die past precies op de dit probleem. Dat is jammer want less is echt more in dit geval. Een zo klein mogelijke oplossing die precies doet wat we nodig hebben en niet meer, gaat helpen in de transparantie. Overigens wordt de code open source gemaakt.

Het was erg leuk om het event te volgen en net als bij een voetbalwedstrijd hoop je soms dat een aanvaller die vrijlopende speler ziet, dat een schot voor open doel er in gaat. Soms gebeurt dat en soms niet…