Strategie volgens Jean Claude Marrand
Afgelopen weken genoot ik van een rustgevende vakantie in de Dordogne streek in Zuid-Frankrijk. Ogenschijnlijk verlaten dorpjes en oude boerderijen met een klein aantal koeien, een paar kippen, oude tractoren en kleine perceeltjes met graan en maïs geven een indruk alsof hier de tijd heeft stil gestaan.
De kleinschaligheid, achterstallig onderhoud en het ontbreken van zichtbare innovatie zijn kenmerken van leven en werken volgens ‘de Franse slag’. Leven van dag tot dag en niet teveel vooruit kijken. Ik benijd de mensen wel eens die zo relaxt kunnen leven en werken. Ik noem dat wel werken volgens de filosofie van ‘Jean Claude Marrand’.
Als enterprise architect zou ik dat niet lang kunnen volhouden. In mijn rol ben ik immers vooral bezig ben met vooruit kijken. Ik denk dat de meeste hardwerkende Nederlanders zich moeilijk verplaatsen kunnen in zo’n manier van werken. Toch kent Jean Claude Marrand nog veel volgers.
In steeds meer organisaties in Nederland zie je initiatieven om na te denken over de ontwikkeling van de organisatie en het bedrijf. Door te werken met architectuur wordt bedacht hoe in te spelen op veranderde interne en externe omstandigheden en hoe bijvoorbeeld een meer wendbare organisatie te creëren. Business Continuity Management wordt ingezet om bewust te worden van risico’s en mitigerende maatregelen te nemen.
Als je er echter een poosje op de werkvloer rondloopt merk je dat vooral veel tijd en energie wordt besteed aan de waan van de dag. Brandjes blussen en korte termijn denken bij besluitvorming is in veel bedrijven de normale gang van zaken. Bestuurders worden vaak maar voor een beperkt aantal jaren benoemd en hebben daardoor vooral oog voor de eigen KPI’s. Het is bovendien modern om ‘agile’ te werken. Een doelarchitectuur opstellen lijkt achterhaald. De wereld verandert in een steeds hoger tempo. Je weet dus toch niet hoe de toekomst eruit ziet. Waarom zou je je druk maken over lange termijn strategie en de continuïteit van het bedrijf?
Als je het management de vraagt stelt vindt men het wel belangrijk, maar in de praktijk krijgt het weinig prioriteit. Frustraties bij architecten, risk-, BCM- en security-officers zijn het gevolg. Erger is dat bij een disruptieve marktontwikkeling of plotselinge gebeurtenis de paniek toeslaat en het voortbestaan van het bedrijf serieus in gevaar komt.
Alsof de tijd heeft stil gestaan.